- na odmianę
- для разнообра́зия
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
na odmianę
Смотреть что такое "na odmianę" в других словарях:
odmiana — ż IV, CMs. odmiananie; lm D. odmianaan 1. «uczynienie, stanie się innym, odmiennym; przemiana, zmiana» Odmiana fortuny, losu. Odmiana charakteru. Odmiana na lepsze, na gorsze. Bez odmiany. ◊ Dla odmiany, na odmianę «dla urozmaicenia; żeby było… … Słownik języka polskiego
wyhodować — dk IV, wyhodowaćduję, wyhodowaćdujesz, wyhodowaćduj, wyhodowaćował, wyhodowaćowany 1. «otrzymać przez hodowanie, pielęgnowanie zwierzę lub roślinę, hodując doprowadzić do pewnego stanu, okresu; wypielęgnować» Wyhodować drzewo z nasienia.… … Słownik języka polskiego
bobik — m III, D. u, N. bobikkiem, blm bot. «Vicia faba minor, jednoroczna roślina pastewna z rodziny motylkowatych, uważana za podgatunek lub odmianę bobu; bób koński» … Słownik języka polskiego
gejzeryt — m IV, D. u, Ms. gejzerytycie; lm M. y miner. «porowata, krucha skała osadowa, stanowiąca odmianę martwicy krzemionkowej, osadzająca się dookoła źródeł gorących, zwłaszcza gejzerów; nawar krzemionkowy» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
gramatyczny — «zgodny z zasadami gramatyki, odnoszący się do jej prawideł; należący do gramatyki, właściwy gramatyce» Prawidła gramatyczne. Rozbiór gramatyczny. Błędy gramatyczne. System gramatyczny języka. ∆ Podmiot gramatyczny «podmiot wyrażony w mianowniku» … Słownik języka polskiego
intertyp — m IV, D. u, Ms. intertyppie; lm M. y druk. «maszyna drukarska do składania i odlewania całych wierszy ze stopu drukarskiego; stanowi ulepszoną odmianę linotypu» ‹z ang.› … Słownik języka polskiego
nowo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika złożonego, powstałego z połączenia przymiotnika nowy z określonym rzeczownikiem, np. nowomodny, noworoczny» b) «będący częścią rzeczownika złożonego, wskazujący na niedawność tego … Słownik języka polskiego
podkładka — ż III, CMs. podkładkadce; lm D. podkładkadek 1. «to, co jest podłożone pod coś (zwykle o przedmiotach małych rozmiarów)» Filcowe podkładki pod meble. 2. ogr. «roślina (zwykle drzewko owocowe), na której szczepi się lub okulizuje odmianę… … Słownik języka polskiego
rokoko — n II, N. rokokokiem, blm a. ndm 1. szt. «styl w sztuce europejskiej rozwijający się od około 1720 do około 1780 roku, uważany za ostatnią fazę baroku, występujący w architekturze, ornamentyce, meblarstwie, rzemiośle artystycznym, w muzyce itp.… … Słownik języka polskiego
rozplenić — dk VIa, rozplenićnię, rozplenićnisz, rozplenićpleń, rozplenićnił, rozplenićniony rozpleniać ndk I, rozplenićam, rozplenićasz, rozplenićają, rozplenićaj, rozplenićał, rozplenićany «rozmnożyć, rozrodzić, rozkrzewić» Rozplenić nową odmianę bydła.… … Słownik języka polskiego
staro- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią przymiotnika lub rzeczownika złożonego, powstałego w wyniku połączenia przymiotnika stary z określonym rzeczownikiem lub przymiotnikiem, np. starokawalerski, staromodny, staropanieństwo» b)… … Słownik języka polskiego
